stageblogdenemarken.reismee.nl

Namen

Hier in Denemarken is het heel gebruikelijk dat een kindje bij de geboorte nog geen naam krijgt. Vaak hebben ouders een lijstje met namen, maar willen ze eerst het kind beter leren kennen om te zien welke naam het beste past. Het kind wordt na de geboorte ingeschreven bij de moeder op naam en krijgt dan zijn/haar CPR nummer. Daarna hebben de ouders nog 6 maanden (!) de tijd om het kind een naam te geven. Veel kinderen worden hier gedoopt, niet perse omdat de ouders gelovig zijn, maar meer omdat het gebruikelijk is om dat te doen. Bij zo'n doop hoort dan een feest en vaak wordt dan de naam ook bekend gemaakt. Sommige ouders houden een apart feest om de naam bekent te maken.

Dan is er ook nog het andere uiterste. Sommige ouders weten al wel wat de naam van hun kindje gaat worden en vertellen dit dan vaak ook al aan iedereen die het horen wil. Soms vraagt de verloskundige of ze al een naam hebben en wanneer dat zo is wordt deze vast op het bord in de verloskamer geschreven, nog voor het kind geboren is. (Dit is het bord waar ook de namen van het koppel op staan, de zwangerschapsduur, etc). Ik vind dit grappig om te zien, omdat wij in Nederland altijd heel geheimzinnig zijn over de naam. Bijna niemand verteld dit van te voren en zorgverleners vragen er ook nooit naar vóór het kind geboren is. (Sommige zeggen ook dat dat ongeluk brengt). Bovendien hebben we in Nederland 3 dagen de tijd om je kind aan te geven bij de gemeente.

Wat een verschil he!

Mijn eerste Deense baby!

Jaaaaa! Vandaag was het zo ver! Ik was bij de eerste normale geboorte sinds mijn tijd hier! Ik had een dagdienst en om 15.15uur zat mijn dienst er eigenlijk op. Echter ging deze mevr zo snel vooruit en had zij op dat moment al 8cm ontsluiting, dat ik besloot nog even te blijven! En nog geen twee uur later was hun derde kindje, super vlot geboren! Erg leuk om hier bij te zijn!

Toen het hoofdje van de baby geboren was, en hij de uitwendige spildraai had gemaakt, werden de schouders geboren. Nadat ik dit had begeleid, moest ik in de okseltjes haken om zo het kindje goed vast te kunnen pakken en deze op de buik van de moeder te leggen. Op dat moment ontstond er een beetje verwarring tussen mij en de verloskundige. De verloskundige snapte namelijk niet helemaal hoe ik dat wilde gaan doen en pakte zij daarom ook het kindje voor een deel vast en hebben we hem samen op de buik van de moeder gelegd. Later, na de bevalling, hebben we het nog eens overlopen op het fantoom bekken. Toen kwamen we er achter dat we verschillende manieren hebben geleerd om de oksels van de baby aan te haken. Hier in Denemarken zijn ze gewend om dit met de wijsvingers achterlangs te doen, terwijl ik heb geleerd dit met mijn pinken voorlangs te doen. We hebben er erg om gelachen omdat wij beiden nooit hadden bedacht dat daar nog een andere manier voor was! Ik dacht alles wel zo'n beetje te hadden uitgevraagd over de bevallingen. Regelmatig vroeg ik hoe ze hier is doen en bijna altijd was dat het zelfde als bij ons. Grappig om zo gaande weg wat verschillen te ontdekken.

Het was wel wat lastig voor mij om deze vrouw te coachen tijdens de bevalling, uiteraard sprak zij Deens met de verloskundige. Als ik haar iets wilde zeggen dacht ik; wat als de verloskundige dit net ook al heeft gezegd? of wat als ik nu juist het tegenovergestelde zeg? Ik denk daarom dat we maar steeds de verdeling moeten maken bij alle toekomstige bevallingen hier. Ik laat de verloskundige het ''praat-werk'' en de coaching doen, en dan doe ik het ''handen-werk''. Dit is uiteraard niet wat ik gewend ben, maar ik denk dat dat voor deze buitenland stage wel het beste gaat werken.


Stage

De eerste week stage is alweer om en wat een fijne start heb ik gehad! Iedereen die ik ontmoet is onwijs aardig en iedereen doet goed zijn best om Engels met mij te spreken. De afgelopen week heb ik kennis gemaakt met de wisselende diensten hier, naast de dag-, avond -en nachtdiensten die wij ook hebben, zijn hier ook nog 12uurs diensten tussendoor. Ik heb veel op de verloskamers meegelopen en ook één dag op de acute afdeling. Die afdeling is speciaal voor zwangere vrouwen met een acute situatie (prematuur gebroken vliezen, bloedverlies, etc). De vrouwen worden daar geobserveerd, onderzocht en er wordt een behandel plan gemaakt. Super interessant!

Qua bevallingen heb ik nog niet zo heel veel mazzel gehad, 3 dames zijn voor een sectio gegaan en 2 dames zijn niet binnen mijn dienst bevallen (en leken dit de eerste urén daarna ook nog niet te gaan doen). Wel heel interessant om de sectio's hier te zien. Bij een van de sectio's mocht ik zelf ook steriel staan en het kindje helpen afdrogen aan de operatietafel om het kindje vervolgens mee te nemen naar de ruimte waar de kinderarts haar ging nakijken.

Het enige wat echt lastig is, is dat ik geen Deens spreek/versta. Maar dat hoort uiteraard bij een buitenlandse stage zoals deze. Ik ben het alleen niet gewend dat ik afhankelijk ben van anderen om alles wat er gezegd wordt, voor mij te vertalen. Gelukkig doen de meeste verloskundige onwijs hun best om mij er bij te betrekken en vertalen ze regelmatig wat er gezegd wordt. Een situatie waarbij deze taalbarrière ook heel duidelijk werd was toen ik dacht te helpen door vast de medicatie sticker voor op een infuuszak in te vullen. Echter kan ik bij wijze van spreken de tijd nog niet van de datum onderscheiden in het Deens, dus ook de sticker moest eerst vertaald worden!! Hahah. Hopelijk lukken dat soort dingen na verloop van tijd steeds beter! ;)

Aarhus

Vandaag rijden we door naar Aarhus! We besluiten om vast even langs het ziekenhuis te rijden, zodat we de volgende dag niet zo hoeven te zoeken. Dit blijkt een heel goed idee te zijn geweest, want wat is het ongelooflijk groot!! We rijden er omheen en zoeken naar de ingang waar we morgen hebben afgesproken. Nadat we deze na een hele zoektocht hebben gevonden kunnen we met een gerust hart een hotel gaan zoeken. We zoeken een hotel in de stad Aarhus en merken dat daar een prijskaartje aanhangt. Maar gezien de afgelopen dagen vinden we dat we wel een beetje luxe hebben verdiend. We hebben een luxe hotel met voor het eerst sinds deze reis een badkamer die we niet hoeven te delen! :)

We zitten vlak bij de winkelstraat waar we ons die middag vermaken. 'S avonds eten we onwijs lekker bij een Thais restaurant! De volgende ochtend rijden we naar het ziekenhuis. Een parkeerplek is niet makkelijk gevonden op dit tijdstip, maar (een heel stuk verderop) vinden we er één! We wachten voor de deur van de ''Fødeafdeling'' wat staat voor geboorte afdeling. Al snel komt een van de praktijk begeleiders ons daar ophalen. We maken kennis en lopen met haar mee naar binnen. Mn moeder gaat een kop koffie drinken in de kantine en ik loop mee naar een kantoor waar we veder kennis maken. Daar ontmoet ik ook mijn twee buddies voor de komende tijd. Dit zijn twee verloskunde studenten van hier en we zitten in dezelfde fase van onze opleiding. Ook is de andere praktijk begeleider aanwezig. We stellen ons om de beurt aan elkaar voor en ik krijg informatie over de afdelingen in het ziekenhuis. Ze hebben hier verschillende afdelingen betreft de zwangeren -en geboorte zorg. Ze hebben 12 verloskamers verdeeld over 3 gangen, er is een acute afdeling voor zwangeren, een kraamafdeling, een afdeling voor verlies tijdens de zwangerschap, een gynaecologische afdeling en een neonatologie. (Zoals ik al eerder schreef, het is hier erg groot! ;))

Na het gesprek halen we mijn moeder weer op en gaan we samen lunchen. Vervolgens krijgen we een rondleiding door al deze afdelingen en mag mijn moeder gezellig mee. Zo krijgt ze een goed beeld van mijn stage plek voor de komende tijd. Het is een erg leuke ochtend/middag en iedereen die we ontmoetten is onwijs vriendelijk! Ik kijk erg uit naar de komende tijd!

Na de rondleiding gaan we naar het huis waar ik de komende twee maanden zal verblijven. Dit huis staat in Brabrand. Dit is een soort sub-stadje in Aarhus. Echter is er niemand thuis. We rijden door de plaats en vinden een bakkertje waar we even gaan zitten. Ik probeer Janni, de vrouw bij wie ik kom te wonen nog eens te bellen, gelukkig neemt ze nu op. Janni is net klaar met werken en is onderweg naar huis! Als we weer terug bij het huis aankomen ontmoeten we Janni. Een hele lieve vrouw, ze heeft twee dochters waarvan één opzich zelf woont en de ander op kamers zit en om het weekend thuis zal zijn. We krijgen een rondleiding door het huis en wat te drinken. Hierna slepen we al mijn spullen uit de auto en krijgt alles een plek.

Janni verteld dat er een feestweek in Aarhus is. We besluiten 's avonds om wat te gaan eten in de stad. Hier is inderdaad goed te merken dat er feest is. Er zijn heel veel mensen en het is gezellig druk op de terrassen. We vermaken ons prima!

De sightseeing van Denemarken is nu echt begonnen!

In een redelijk hoog tempo bekijken we een aantal dingen in en rond Kopenhagen. We moeten het temp een beetje hoog houden omdat we op 27/8 in Aarhus moeten zijn, ik krijg dan namelijk een rondleiding door het ziekenhuis waar ik stage ga lopen.

Na Kopenhagen stappen we weer in de auto en rijden richting Ribe. Ribe is een oud stadje dat bekend staat om de mooie, oude, Deense huizen. Omdat de dag al aardig opschiet wanneer we daar aankomen, is hier onze volgende slaap plaats. Het vinden van een hotel daar is niet super makkelijk, maar uiteindelijk vinden we wat! Het is een klein, oud, maar sfeervol hotelletje. De medewerker neemt ons mee langs alle beschikbare kamers en vervolgens mogen we er zelf een uitkiezen! We frissen ons wat op en gaan daarna iets eten in het restaurant van het hotel. Het was weer een leuke dag!

De volgende ochtend pakken we na het ontbijt onze spullen in. We lopen nog even door het centrum van Ribe, drinken wat op een terrasje en vervolgen dan onze reis naar Esbjerg. Esbjerg staat bekend om de grote, witte beelden bij de zee. Deze moeten we uiteraard even bekijken voor we verder rijden naar Aarhus!

->Kijk voor de foto's bij Ribe- Esbjerg

Daar gaan we!

Na maanden te hebben uitgekeken naar dit moment, is het dan eindelijk zo ver! Vandaag vertrek ik samen met mijn moeder naar Denemarken! We laden de auto vol en vertrekken rond 10uur. We rijden om de beurt een stuk in de auto en stoppen af en toe voor een plas/thee pauze. We gaan als een speer, en zijn rond 20uur in Kopenhagen. Hier verblijven we onze eerste nacht. We zitten in een soort Urban-backpackers hostel... het is geen opperste luxe maar best grappig! Het is een druk bezocht hostel met veel jongeren (mn moeder is duidelijk de oudste ;) haha, morgen doen we het anders!) We vinden een restaurantje om wat te eten, drinken nog wat bij het barretje van ons hostel en maken een planning voor wat we morgen allemaal in Kopenhagen willen gaan bekijken. Hierna gaan we lekker slapen.

->Kijk bij de foto's van Kopenhagen voor de kiekjes!

Welkom op mijn blog!

Hallo en welkom op mijn blog!

Mijn naam is Esmee, ik ben student verloskunde en zit nu in mijn derde en tevens laatste jaar van mijn opleiding. Ik heb de kans gekregen om voor twee maanden stage te lopen in Denemarken! De komende tijd zal ik daar regelmatig wat over schrijven in mijn blog

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Groetjes,

Esmee